حضرت محمد «صلی الله علیه و سلم» فرمودند : «هرکس می خواهد شفا پیدا کندباید صبح ناشتا عسل را با آب باران مخلوط کرده و بنوشد.»
نیوهول محقق روسی در سال 1813 به این نتیجه رسید که در بیماران کلیوی عسل طبیعی بهترین ضد عفونی کننده مجاری ادرار به شمار می آید و آن پادزهر خوبی برای سموم مختلف می باشد. اگر مخلوط با آب باران یا آب مقطر تغذیه شود باعث زیاد شدن ادرار، رفع تشنگی و خرد شدن سنگ های کلیه و مثانه می گردد.
در کتاب های مختلف پزشکی راجع به اثر عسل طبیعی در بیماری های کلیوی اشاره شده است و آن را به ویژه در کاهش شدت درد توصیه می کنند و علت آن این است که عسل طبیعی حاوی مقدار ناچیزی پروتئین است و تقریبا فاقد نمک می باشد. این دو ماده نقش مخالفی در عوارض کلیوی دارند . عسل طبیعی را با خیسانده ی گیاه دارویی می خورند. پزشکان عسل طبیعی را با جوشانده ی نسترن ( 30 گرم میوه نسترن در یک لیتر آب)، با عصاره ترب سیاه ( یک فنجان در روز) و در مورد رفع سنگ کلیه مصرف عسل طبیعی را با روغن زیتون و آبلیمو( یک قاشق سوپ خوری) سه بار در روز توصیه می کنند.
قندهای موجود در عسل طبیعی بیشتر از نمک تغذیه شده، ورم های فیستولی لوله های ادراری را از بین می برد. پزوهشگران معتقدند که عسل طبیعی مستقیما روی کلیه اثر کرده و غیر مستقیم ادرار را زیاد می کند و با تغذیه 100 گرم و سپس 50 گرم عسل طبیعی در روز رنگ ادرار روشن می شودو باسیل ها(میکروب های زیان بخش)از بین می روند و عسل طبیعی تیره را بیشتر سفارش می کنند. اگرچه عسل طبیعی را به عنوان وسیله پیشگیری در بیماری های کلیوی توصیه می کنند با وجود این لازم است که از لحاظ مقدار با نظر و تجویز پزشک مصرف شود.
عسل درمانی- مرتضی علی آقایی نراقی (باز نویسی شده توسط بخش مقالات عسل نیل پر)