1. اول از همه اینکه عسل طبیعی دارای فشار اسمزی بالایی است یعنی این ماده دارای آب کمی، معمولاً کمتر از 18 درصد می باشد. وقتی این ماده با بافتی تماس برقرار می کند، آب سلول ها را جذب می کند و آنها را می کشد.
2. دوم اینکه عسل طبیعی شدیداً اسیدی است. متوسط اسیدیته (PH) عسل طبیعی خیلی متغیر و در بیشتر موارد پایین تر از 4 است که آن را از بیشتر مواد غذایی و حتی تعدادی از اسید ها اسیدی تر می کند.اسیدیته پایین از رشد بیشتر میکروب ها جلوگیری می کند.
3. سوم اینکه عسل طبیعی توانایی آن را دارد که در شرایط خاص تولید پراکسید هیدروژن کند. پراکسید هیدروژن به عنوان ماده ای ضدعفونی کننده برای سالهاست که استفاده می شود. اما به علت اینکه این ماده در حضور نور و هوا ناپایدار است، ذخیره و استفاده از آن مشکل است. هم چنین پراکسید هیدروژن در غلظت بالا برای بافت های انسان خیلی سمی بوده و به این دلیل برای ضدعفونی موضعی چندان مورد توجه قرار نگرفته است. عسل طبیعی این مشکل را حل کرده و سازکاری ایده آل برای تولید پراکسید هیدروژن به میزان کنترل شده فراهم آورده است.
عسل طبیعی حاوی آنزیم گلوکز اکسیداز است. این آنزیم از معده ی زنبور ترشح می شود و میزان کمی از این آنزیم در عسل طبیعی استخراج شده و بسته بندی شده برای فروش باقی می ماند.گلوکز اکسیداز روی گلوکز عسل طبیعی عمل کرده و آن را به گلوکونیک اسید و پراکسید هیدروژن تجزیه می کند. با وجود این به علت وجود اسیدیته پایین عسل طبیعی و میزان اندک سدیم، این آنزیم در عسل طبیعی خالص فعال نیست. فعال شدن گلوکز اکسیداز نیاز به اسیدیته ی حداقل 5/5 و میزان سدیم حداقل 2300 قسمت در میلیون دارد. میزان سدیم در عسل طبیعی خالص فقط بین 20 تا 40 قسمت در میلیون است.
وقتی عسل طبیعی در مجاورت یک بافت سوخته، زخی یا عفونی قرار گیرد عمل خارق العاده ی آن شروع می شود. سرم بافت، عسل طبیعی را رقیق می کند و اسیدیته ی آن را بالا می برد و به آن سدیم اضافه می کند بنابراین گلوکز اکسیداز فعال می شود. عمل گلوکز اکسیداز رساندن میزان کمی پراکسید هیدروژن کنترل شده مستقیماً به محل عفونت یا به مکانی است که عسل طبیعی روی آن قرار داده شده است. بنابراین معجزه ی عسل طبیعی خالص، توان آن برای پراکسید هیدروژن است.
4. چهارم اینکه، عسل طبیعی حاوی مواد گیاهی دیگری است که از شهد به دست می آید.یکی از آنها که اخیراً در محتویات عسل طبیعی کشف شده به عنوان متیل گلی اُکسال است (MGO). متیل گلی اُکسال شاید به آنچه که «پیتر مولن» از نیوزلند آن را عامل منحصر به فرد عسل مانو کا نامیده ارتباط پیدا می کند.به طوری که با غلظت بالا در عسل طبیعی تهیه شده از گل های بوته مانو کا در نیوزلند یافت می شود.
واقعیت مهمی که باید در این بحث به آن اشاره شود این است که همه ی عسل های طبیعی بدون توجه به نوع آنها، دارای تعدادی از خواص هستند که آنها را در مقابله با باکتری ها کار آمد می سازد. چندین نوع از عسل طبیعی توسط دکتر «شونا بلایر » و همکاران او در دانشگاه سیدنی استرالیا آزمایش شد . اگرچه اختلاف بسیاری بین انواع عسل های طبیعی استفاده شده در این مطالعه به عنوان مهار میکروب وجود داشت، اثر متوسط غلظت عسل طبیعی ( غلظت مهار کننده یا MIC) از 2 تا 16 درصد در مقابله با بیش از 60 میکروب بیماری زای مشکل آفرین متفاوت بود . این میکروب های بیماری زا شامل چندین میکروب مقاوم به آنتی بیوتیک، بسیاری از گونه های باکتری های غیر هوازی، قارچ کاندیدیا یا تنیا و بیوفیلم ها بودند ( میکروب هایی که خودشان را با یک پوشش محافظ چسبناک می پوشانندتا آنها را نسبت به آنتی بیوتیک ها مقاوم کند ). محلول شکر به عنوان شاهد در این مطالعه به کار رفت.
انقلاب عسل-پروفسور مایک مک اینس ، پروفسور رون فسندن با ترجمه ی مهندس سید مظاهر سیدی، دکتر غلامرضا کفیلی ( بازنویسی شده توسط بخش مقالات عسل نیل پر)